W swojej książce Josh McDowell przedstawia narzędzia, dzięki którym możemy wzmocnić fundamenty wiary naszych dzieci tak, aby miała ona widoczny wpływ na ich życie. Proponuje rodzinom i wspólnotom kościelnym apologetykę opartą o więzi, czyli poświadczoną dowodami obronę wiary i biblijne wskazówki, jak wiara powinna wpływać na nasze więzi z innymi...

To książka obowiązkowa dla każdego chrześcijanina - wyjątkowa, bo w bardzo oryginalny sposób przedstawia kwestie naszej wiary, Kościoła i relacji między Bogiem a człowiekiem. Przyzwyczailiśmy się bowiem, że o wszystkim, co dotyczy religii, należy mówić z należnym szacunkiem i powagą. Tymczasem Pronzato proponuje nam inne spojrzenie - humorystyczne. Nie namawia nas jednak do śmiechu banalnego, bezmyślnego, nic niewnoszącego do naszej duchowości. Mówi o śmiechu mądrym, o radości, którą powinniśmy czerpać z tego, że jesteśmy chrześcijanami. Wreszcie wskazuje miejsca w Ewangelii, których nie dostrzegamy albo traktujemy z mniejszą uwagą, a które pokazują nam, że Bóg nie wymaga od nas ciągłej powagi. Ta książka uświadamia nam ważną prawdę - wiara powinna nam przede wszystkim dawać radość, a nie kojarzyć się z uciążliwym obowiązkiem i koniecznością wyrzeczeń.

Miłość Boga do człowieka jest kluczowym problemem zarówno Starego, jak i Nowego Testamentu - a także tej książki. Autor w swoich rozważaniach opartych w dużej mierze na Piśmie Świętym przedstawia w sposób nieszablonowy historię związku Boga z człowiekiem.

Bóg obficie zsyła na nas swą łaskę, nie żądając niczego w zamian – zależy Mu tylko na naszej miłości i szczęściu. Tymczasem my często nie umiemy przyjąć tego bezinteresownego, cudownego daru. Hojność Boga wydaje nam się niezrozumiała, nie potrafimy jej pojąć i właściwie na nią odpowiedzieć. 

Kreeft zmierza się z trzema życiowymi, przeplatającymi się nawzajem pytaniami o Życie, o Śmierć i o Boga.  Odwołuje się do doświadczeń człowieka, by pomóc czytelnikowi spojrzeć na śmierć jak na „osobę, a nie na jej personifikację”. Ukazuje nam pięć kolejnych obliczy śmierci. Najpierw śmierć jawi się jako nieprzyjaciel, potem jako obcy, następnie jako przyjaciel, matka i na końcu jako ukochany. 

Ukazał się długo zapowiadany i od dawna oczekiwany dodruk śpiewnika "Niepojęta Trójco". Powstał on w 1998 roku jako owoc wieloletniej pracy krakowskiego środowiska dominikańskiego nad odnową liturgii. Zawiera czterogłosowe kompozycje braci dominikanów i osób świeckich, a także opracowania pieśni tradycyjnych, kanony z Taize oraz renesansowe śpiewy Mikołaja Gomółki, Wacława z Szamotuł, Cypriana Bazylika i innych. W sumie - ponad trzysta pieśni. W ciągu kilku lat śpiewnik został sprzedany w kilku tysiącach egzemplarzy ubogacając luturgię wielu współnot w całej Polsce. Muzyka, którą proponuje stała się rozpoznawalna i szybko zakorzeniła się w polskim Kościele.

Modlitwa Pańska, choć jej słowa są proste, zawiera w sobie nieskończoność wynikającą z nieskończoności Tego, który nas jej nauczył. Dlatego też żadna jej wykładnia, czy interpretacja nie jest wystarczająca. W tej niewielkiej książeczce zawarta jest interpretacja czerpiąca z bogactwa tradycji Kościoła Wschodniego. 

W książce autor szeroko omawia kościelną praktykę egzorcyzmowania w aspekcie kanoniczno-duszpasterskim na przestrzeni wieków. Analizuje dokumenty kościelne odnoszące się do przepisów o egzorcyzmach, w tym najnowsze dokumenty Kościoła, które stanowią doktrynalne, prawne i liturgiczne podstawy egzorcyzmów i ich praktykowania. Odwołując się do tekstów biblijnych, sięga do źródeł duchowego uzdrawiania za pomocą egzorcyzmu, mówi o sposobach sprawowania tej posługi, o roli szafarzy egzorcystycznego sakramentalium oraz o osobach podlegających tej praktyce.

Po prostu żyć – brzmi prosto. Ale co tak naprawdę znaczy? Anselm Grün daje odpowiedź: to żyć w sposób wolny i autentyczny, odnajdując swój własny rytm. To być stale otwartym na to, co właśnie teraz jest i doświadczać uzdrawiającego kontaktu z przyrodą w każdej fazie egzystencji, a szczególnie podczas celebracji dorocznych świąt oraz rytuałów z ich głęboką symboliką. Kto idzie przez świat pojednany ze sobą samym, pełen radości i pasji, kto wchodzi w bliski kontakt z wnętrzem swej duszy, może też odkryć głębię duchowości i tajemnicę całej sztuki życia.

Wielu chrześcijan doświadcza obecności Boga w swoim życiu bezpośrednio, jednak opowieści o „Bożych szeptach” pozostają sprawą osobistą (niemal wstydliwą!) i dzielimy się nimi bardzo niechętnie.    Hybels omawia różne rodzaje Bożych wskazówek (szepty wsparcia, ostrzeżenia i działania) oraz sposoby, w jakie możemy się przekonać, czy naprawdę mamy do czynienia z Bożym prowadzeniem. Przedstawia także poruszające świadectwa tych, dla których posłuszeństwo Bożym podszeptom okazało się największą przygodą życia.