Marii, Marzeny, Ryszarda, Aldy, Marcelina – wyślij kartkę
Marzec 2024
Pn
Wt
Sr
Czw
Pt
So
Nd
Talent był starożytną jednostką wagi, ale także jednostką wartości. 1 talent to 36 kg złota albo srebra. Składał się z 6000 greckich drachm albo rzymskich denarów. W czasach Chrystusa rzymskie denary i greckie drachmy były mniej więcej równoważne. Za dzień pracy w tym czasie płacono 1 denara albo jedną drachmę, czyli 1 talent to 6000 dni pracy.
Suma 10 tysięcy talentów - nawet gdy to było przeliczane w srebrze - to olbrzymi majątek. Jeżeli 36 kg pomnożymy przez 10 tysięcy, to otrzymamy sumę 366 tysięcy kilogramów, czyli 366 ton złota albo srebra. W przeliczeniu na cenę wykonanej pracy, to 60 milionów roboczodniówek, czyli 166 tysięcy lat pracy. Nikt nie jest w stanie spłacić takiego długu, bo nie starczy mu życia na ziemi. Te liczby jednak mają coś znaczyć, gdyż Jezus nie rzucał swoich słów na wiatr. Przedstawiając sumę 10 tysięcy talentów, Jezus chce przenieść naszą uwagę z płaszczyzny miedzyludzkich stosunków na płaszczyznę nadprzyrodzoną, to jest na relacje jakie zachodzą pomiędzy Bogiem a każdym człowiekiem. Nasze wzajemne długi – winy, jeden wobec drugiego – to tylko symboliczne 100 denarów. Łatwo je wybaczyć, gdy weźmie się pod uwagę nasze własne winy – długi, jakie my wszyscy zaciągamy wobec samego Boga, gdy popełniamy grzechy. Ciężar bowiem winy mierzy się nade wszystko tym, wobec kogo zawiniliśmy. Pan Bóg jest nieskończony w swojej godności i majestacie, stąd nasze grzechy pociągają za sobą nieskończoną winę – dług, który nigdy nie może być przez nas wyrównany czy spłacony. Czyż pierwsi rodzice po popełnieniu grzechu pierworodnego nie żałowali i nie przepraszali Boga? Raz relacja przyjaźni z Bogiem zostanie przerwana, nie może być już przez nas naprawiona. Pana Boga bowiem można obrazić, ale nie można już Go przeprosić. Można od Niego odejść, ale już nie można do Niego o własnych siłach powrócić.
Wobec nieskończonego majestatu Boga potrzebujemy Odkupiciela i Pośrednika. Mógł to być nikt inny jak tylko Bóg- człowiek. Dlatego Jezus powiedział: „Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie” (J 14, 6). Jako Bóg Jezus mógł złożyć majestatowi Bożemu za nasze grzechy nieskończoną ofiarę, a jako prawdziwy człowiek mógł ją złożyć w naszym imieniu. Gdy przystępujemy do Sakramentu pokuty otrzymujemy odpuszczenie grzechów tylko dlatego, że to Jezus przeprasza Boga w naszym imieniu. Jezus jest wcielonym Bożym miłosierdziem i każdy grzech może być odpuszczony, ale najpierw my sami musimy przebaczyć tym, którzy wobec nas zawinili. Tę wielką prawdę codziennie wypowiadamy w modlitwie Ojcze Nasz: „I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom”.
diakon Franciszek
Człowiek pyta:
Ile mam przewin i grzechów? Ujawnij występki i winy! Czemu chowasz swoje oblicze? Czemu mnie poczytujesz za wroga? Chcesz liść gnany wiatrem płoszyć, prześladować słomę już wyschłą?
Hi 13, 23-25
Czyż mógłby człowiek żyć święcie lub syn człowieczy bez zmazy, gdy On nie ufa swym świętym, niebiosa nie dość dlań czyste?
Hi 15, 14-15
***
Przysłowia Salomona, Prz 20
1. Szydercą jest wino, swarliwą - sycera, każdy, kto tutaj błądzi, niemądry.
2. Jak ryk lwa - tak zapalczywość króla, kto go rozgniewa, życie naraża.
3. Zaprzestać sporu - zaszczytem dla męża, bo każdy, kto głupi, wybucha.
4. Nie pracuje leniwy w jesieni, więc w żniwa darmo szuka plonu.
5. Głęboką wodą plan w sercu człowieka, czerpie z niej człowiek przemyślny.
6. Dobrocią swą chełpi się wielu, lecz męża pewnego któż znajdzie?
7. Sprawiedliwy w prawości swej żyje, szczęśliwe po nim są dzieci.
8. Gdy król zasiada na tronie sędziowskim - wszelkie zło rozprasza spojrzeniem.
9. Kto powie: Ustrzegłem czystości serca, wolny jestem od grzechu?
10. Dwojakie ciężarki i miara podwójna - obydwu Pan nie znosi.
11. Już chłopca można poznać po zachowaniu, czy prawe i czyste będą jego czyny.
12. I ucho, co słyszy, i oko, co widzi, oba są dziełem Pana.
13. Nie kochaj spania, byś nie zubożał, miej oczy otwarte - nasycisz się chlebem.
14. Marne, marne, krzyczy nabywca, lecz po odejściu [z nabytku] się chwali.
15. Jest złoto i obfitość pereł, lecz wargi rozumne - to rzecz drogocenna.
16. Zabierz mu suknię, bo ręczy za obcych, za nieznajomego - weź zastaw!
17. Chleb oszustwa miły jest człowiekowi, lecz potem usta napełni kamieniem.
18. Na radzie ustalisz plany, wojnę prowadź roztropnie.
19. Obmówca wyjawia sekrety, zatem nie obcuj z gadułą!
20. Temu, kto ojcu i matce złorzeczy, w noc ciemną lampa zagaśnie.
21. Dziedzictwo w początku pospiesznie zgarnięte na końcu jest bez błogosławieństwa.
22. Nie mów: Za zło się odpłacę. Zdaj się na Pana: On cię wybawi.
23. Wstrętne dla Pana dwojakie ciężarki, i waga fałszywa - niedobra.
24. Pan kieruje krokami człowieka, jakżeby człowiek pojął własną drogę?
25. Pułapką ludzi - pochopne: Dar [Bogu], a namyślają się dopiero po ślubach.
26. Król mądry rozpędza zbrodniarzy i koło na nich sporządza.
27. Lampą Pańską jest duch człowieka: on głębię wnętrza przenika.
28. Łaskawość i stałość są strażą króla, tron oparty jest na łaskawości.
29. Rozmach jest chlubą młodzieży, ozdobą starców - siwizna.
30. Pręgi, rany leczą zło, a razy - głębie wnętrzności.
***
CECHA WYŻSZYCH
Po tym wyższego męża możesz poznać w tłumie,
Że on zawsze to tylko zwykł robić, co umie.
Adam Mickiewicz
***
W pracy dawaj z siebie wszystko. Jest to jedna z najlepszych inwestycji, jaką możesz zrobić.
H. Jackson Brown, Jr. 'Mały poradnik życia'Patron Dnia
Najświętsza Maryja Panna
Matka Dobrej Rady
Kiedy Jezus został ukrzyżowany, mimo niepokoju, jaki zapanował w przyrodzie, w sercach tych, którzy ufali Jezusowi, zapanował pokój. Wielki wewnętrzny pokój, napełniający Maryję, udzielał się Jej najbliższemu otoczeniu. Ona wiedziała, że ta Ofiara była potrzebna. Maryja z pełną ufnością poddała się woli Ojca i Syna.
Kult Matki Bożej Dobrej Rady związany jest nierozerwalnie z obrazem Maryi pod tym samym tytułem, który znajduje się w kościele augustianów w Genazzano w Umbrii we Włoszech. Pochodzi z pierwszej połowy XV wieku. Związana z nim jest pewna opowieść. Kiedy w Genazzano budowano kościół dla Matki Bożej i był on już prawie ukończony, na ścianie pojawił się wizerunek Maryi z Dzieciątkiem. Wiadomość o tym szybko się rozeszła. Któregoś dnia przyszli tu dwaj pielgrzymi z Albanii, którzy w obrazie rozpoznali wizerunek Matki Bożej Dobrej Rady ze Szkodry, w swojej ojczyźnie.
Już w XV i XVI wieku obraz zasłynął wieloma łaskami, dlatego w 1682 r. za zgodą papieża Innocentego XI został ukoronowany.
Augustianin o. Andrzej Bacci przyczynił się do rozprzestrzenienia kultu Matki Bożej Dobrej Rady. Podczas ciężkiej choroby złożył on ślub, że jeżeli Maryja uzdrowi go, zajmie się rozprzestrzenieniem kopii tego obrazu po całym świecie. Wypełnił swój ślub, dzięki czemu prawie 70 000 kopii tego obrazu zostało rozwiezionych po całym świecie. W XVIII w. kapituła generalna Zakonu oo. Augustianów podjęła uchwałę, aby kult Matki Bożej Dobrej Rady jeszcze bardziej rozszerzać.
Matkę Dobrej Rady można prosić o orędownictwo, zwłaszcza wtedy, gdy stajemy na rozstaju dróg, gdy musimy podjąć ważne życiowe decyzje. Czcząc Maryję pod tym wezwaniem uznajemy, że może Ona wyprosić nam dar dobrej rady u Ducha Świętego. W chwilach zagubienia i w chwilach ważnych decyzji może nam pomóc.
jutro: św. Zyty
