Sekta Rodzina Miłości (używa też nazwy Dzieci Boże) poddała krytyce wszelkie obowiązki, które spoczywają na młodych ludziach. Dotyczy to także obowiązku szkolnego. W „Listach Mo” David Berg pisał: „Dzieciaki są porywane ze swych domów przez prawa o obowiązku szkolnym, (...) zahipnotyzowane przez TV, filmy, magazyny i nowoczesną muzykę; uwięzione przez nowoczesny reżim, prawa o pracy nieletnich, prawa o władzy rodzicielskiej, prawo o dolnej granicy wieku uprawniającej do małżeństwa, prawa o niepełnoletnich i przez przepisy poborowe, przymus służby wojskowej”.

 

W miejsce krytykowanej szkoły tradycyjnej sekty często proponują własny system szkolnictwa. Korzystając ze swobody zakładania szkół wyznaniowych stały się sponsorami lub właścicielami placówek oświatowych. Niekiedy uczyniły to skrycie, nie chcąc zrażać do siebie rodziców i nauczycieli. Jeden z najgłośniejszych współczesnych hinduskich mistrzów duchowych, Satya Sai Baba (sławny także na Zachodzie), jest właścicielem rozbudowanej sieci szkół we wszystkich stanach Indii. System nauczania w tych szkołach jest połączeniem przedmiotów ogólnokształcących z „głębokim pojmowaniem prawd religijnych”, kładzie szczególny nacisk na rozwój „spirytualny i etyczno-moralny”. Absolwenci szkół Sai Baby wchodzą w życie społeczne Indii i innych krajów, zajmując ważne stanowiska.

 

W Europie „nowatorską” siecią szkół dysponuje Towarzystwo Antropozoficzne.
Otwarcie i prowadzenie własnej szkoły łączy się z koniecznością posiadania zasobów finansowych i określeniem jej charakteru. Dlatego sekty najczęściej próbują wykorzystać do własnych celów szkoły już istniejące.

 

 

Najprostszym i najskuteczniejszym sposobem ingerencji sekty w świat szkoły jest zyskanie popleczników i przyjaciół we władzach oświatowych. Z pozycji instytucji nadrzędnej łatwiej jest sterować kadrą nauczycielską, wprowadzać pewne treści jako obowiązujące w procesie edukacji, obserwować wynik procesu indoktrynacji.
Obiektem szczególnego zainteresowania sekt są nauczyciele. Sekty próbują się do nich zbliżyć przez proponowanie im nowych, ciekawych zajęć, bądź wprowadzając w ich szeregi „swoich ludzi”. Każdy z takich kontaktów może zaowocować zyskaniem kolejnych sympatyków lub wyznawców.

 

Innym sposobem wejścia sekty do szkoły jest wynajęcie przez nią w budynku szkolnym sali do spotkań lub ćwiczeń grupowych. Oferowana opłata za wynajem jest zwykle atrakcyjna. Pozwala to na umieszczenie adresu szkoły na plakatach informujących o spotkaniach. Ma to ogromne znaczenie psychologiczne dla potencjalnych kandydatów zajęć. Adres szkoły uwiarygodnia je i pozbawia rodziców ostrożności przy podejmowaniu decyzji związanej z ofertą. Zaufanie, jakie szkoła wzbudza w rodzicach, rozciąga się też na zajęcia pozalekcyjne.