Postawa wobec ziemi
Dopiero przez twórcze działanie ziemia staje się właściwym mieszkaniem i środowiskiem ludzkim. Czy to oznacza, że ziemie można traktować po prostu jako materiał, eksploatować dowolnie i bez ograniczeń?
Szczególnie Księgi Mądrościowe Starego Testamentu mówią o pracach i dziełach człowieka w dziedzinie uprawy roli, budowy miast, techniki, handlu, prawodawstwa, przekazywania wiedzy, polityki itd. Pismo Święte jest dalekie przy tym od traktowania ziemi jako materiału, który można eksploatować bez ograniczeń w służbie egoistycznych pragnień człowieka. Przeciwnie, z wiary w Boga "Stworzyciela nieba i ziemi" wynikają nakazy etyczne. Ziemia jako dzieło Boże posiada właściwą sobie wartość i godność, powierzona została człowiekowi, aby panował nad nią w sposób opiekuńczy i odpowiedzialny (por. Rdz l, 28-30). Człowiek powierzone mu dobro ma uprawiać i ma go strzec. Dziś, ze względu na całą przyszłość życia na ziemi konieczna jest nowa postawa wobec środowiska naturalnego, nowa rozumna samodyscyplina w korzystaniu z jego dóbr.
Fr. Justin - "Rosary Hour"
http://www.rosaryhour.net/
Żyjemy po to, ażeby za łaską Bożą przemieniać się w wieczysty dar dla Boga. Ażeby złączyć się z Bogiem wiekuistą i całoosobową miłością. Podczas każdej Mszy Świętej, tuż przed przeistoczeniem, kapłan modli się, aby przyniesione przez nas chleb i wino stały się mocą Ducha Świętego Ciałem i Krwią naszego Pana Jezusa Chrystusa. Wszystko, co uczynił dla nas Jezus, stało się w Duchu Świętym. On samo nawet człowieczeństwo przyjął mocą Ducha Świętego – „który się począł z Ducha Świętego”, powtarzamy w każdą niedzielę w wyznaniu wiary.