logo
Piątek, 26 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Marii, Marzeny, Ryszarda, Aldy, Marcelina – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
o. Dariusz W. Andrzejewski CSSp
Przed Międzynarodowym Kongresem Eucharystycznym
materiał własny
 


Kongresy Eucharystyczne nie są jedynie międzynarodowym wydarzeniem w znaczeniu socjologicznym i społecznym, jest to wydarzenie przede wszystkim o wymiarze nadprzyrodzonym, religijnym; jest to eucharystyczne zgromadzenie - zwołane po to, aby tworzyć jedno ciało - Mistyczne Ciało Chrystusa.
Podstawowym celem każdego kongresu eucharystycznego jest „wspólne (w wymiarze całego świata) oddanie czci Jezusowi Chrystusowi, żyjącemu w Kościele i manifestacja wiary Ludu Bożego w obecności swojego Pana oraz podjęcie aktualnych zadań ewangelizacyjnych wobec świata” - napisał kiedyś ks. bp prof. Ignacy Dec.
W Kościele katolickim przeżywaliśmy już 48 Międzynarodowych Kongresów Eucharystycznych w różnych zakątkach świata.
 
Idea międzynarodowych spotkań eucharystycznych zrodziła się ponad 125 lat temu w Europie Zachodniej w połowie lat siedemdziesiątych XIX wieku. Chodziło nie tylko o ożywienie nabożeństwa eucharystycznego, ale także o przeciwstawienie się „tendencjom laicyzacyjnym o antykościelnym i antyreligijnym zabarwieniu”.
Największe zasługi w zorganizowaniu spotkań eucharystycznych dokonała osoba świecka, pani Emilie-Marie Tamisier (1834-1910), która organizowała już w połowie XIX wieku tzw. pielgrzymki eucharystyczne.
 
Popierali ją w tym dziele jej spowiednicy, ks. Piotr Julian Eymard - późniejszy święty (1811-1868) i ks. bp Gaston de Ségur (1820-1880) z Paryża, oraz dwaj inni hierarchowie; ks. bp Gaspard Mermillod z Fryburga (Szwajcaria; późniejszy kardynał) oraz  ks. bp Victor-Joseph Doutreloux z Liege (Belgia). Ksiądz biskup de Ségur sporządził nawet wykaz wszystkich cudownych miejsc kultu eucharystycznego we Francji, co znacznie ożywiło ruch pielgrzymkowy.
 
Główną osobą, która przyczyniła się do zorganizowania pierwszego kongresu eucharystycznego, była pani Tamisier. Pragnęła nie tylko ożywienia samego ruchu pielgrzymkowego, lecz  połączyła to z konferencjami, katechezą i adoracją Najśw. Sakramentu. Swoje plany i zamiary przedstawiła św. ks. Piotrowi Eymardowi, który jeszcze w 1856 roku założył w Paryżu Zgromadzenie Kapłanów od Najświętszego Sakramentu (tzw. Eucharystów lub Ejmardystów). Dnia 27 kwietnia 1879 roku ideę pani Emilie-Marie Tamisier poparł papież Leon XIII, wydając specjalną bullę.
 
I Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny miał miejsce za zgodą papieża Leona XIII, w dniach 28-30 czerwca 1881 roku w Lille we Francji pod hasłem Społeczne Królestwo Chrystusa. Uczestniczyło w nim 8 tys. wiernych, w tym ok. 360 delegatów z Francji i innych krajów świata: m.in. z Austrii, Belgii, Chile, Grecji, Hiszpanii, Holandii, Szwajcarii, a nawet Meksyku. Obradom przewodniczył sufragan diecezji Lille ks. bp Cambrai Henri Monnier. W czasie tego pierwszego, historycznego spotkania czcicieli Jezusa Chrystusa w Eucharystii wygłoszono kilkanaście referatów w trzech zespołach tematycznych: adoracja i pokuta; kult i cześć zewnętrzna oraz propaganda.
 
 
Zobacz także
ks. Aleksander Radecki

Tak nam mówili w szkole od najmłodszych lat. A przytaczając to stare przysłowie, nauczyciele oczekiwali, że zachowamy właściwą kolejność w wykonywanych zadaniach. Owszem, okazało się bardzo szybko, że linie wychowawcze przebiegać muszą równolegle i są rozłożone w czasie – ale jednak ten fundamentalny porządek musi być zachowany...

 
Grzegorz Kucharczyk
Rządy komunistycznej ideologii nad Chinami i jej stosunek do Kościoła katolickiego nie odbiegał w niczym od wzorców znanych już nam z innych krajów „demokracji ludowej”. Podobnie jak komuniści w europejskich krajach, również chińscy „towarzysze” w celu zniszczenia Kościoła, oprócz jawnych represji, sięgnęli do prób rozbicia go od wewnątrz. Instrumentem byli np. tzw. księża-patrioci...
 
ks. Aleksander Radecki
Tylko z wielkim trudem dałoby się zliczyć dokumenty i instrukcje, które od czasów Soboru Watykańskiego II zostały wydane z myślą o czynnym udziale wiernych w liturgii. Jak przekłada się ta teologiczna i liturgiczna teoria na praktykę codzienności w parafiach? Różnie, bardzo różnie. Ale w większości - marnie...
 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS