logo
Piątek, 26 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Marii, Marzeny, Ryszarda, Aldy, Marcelina – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
Grzegorz Mleczko
Sługa wierny
Wzrastanie
 

 26 grudnia uważamy niekiedy za drugi dzień Świąt Bożego Narodzenia. Jednak szaty liturgiczne przybierają w tym dniu barwę krwi - bo wspominamy tego, który pierwszy przelał krew za wiarę w to, że Bóg stał się Człowiekiem. Ten pierwszy męczennik, protomartyr, to św. Szczepan. Właściwie wszystko, co o nim wiemy, możemy przeczytać w Dziejach Apostolskich (Dz 6,1-8,1).
 
Apostołowie zdając sobie sprawę, że w rosnącym w liczbę Kościele coraz trudniej jest im ogarnąć wszystkie sprawy, jakimi on żyje, zwołali całe zgromadzenie. Stwierdzili, że nie powinni zaniedbywać głoszenia słowa Bożego, żeby móc zajmować się rozdziałem dóbr, choć koniecznych, jednak doczesnych. Za zgodą zgromadzonych wybrano więc siedmiu mężczyzn cieszących się dobrą opinią, pełnych Ducha Świętego i mądrości. Apostołowie modląc się, włożyli na nich ręce i w ten sposób Kościół otrzymał swoich pierwszych diakonów, czyli sług. Zajęli się oni przede wszystkim działalnością charytatywną, chociaż się do tego nie ograniczali...
 
Jeden z nich - Szczepan, był prawdopodobnie Grekiem lub Żydem z greckiej diaspory, na co wskazuje jego imię (Stéphanos - z gr. korona, wieniec). Jak czytamy w Dziejach Apostolskich - napełniony łaską i mocą, czynił cuda i wielkie znaki wśród ludzi. Jego działalność apostolska musiała być skuteczna, skoro spotkała się z ostrym sprzeciwem, zwłaszcza Żydów helleńskich. Początkowo próbowali dyskutować ze Szczepanem, jednak mądry i prowadzony przez Ducha Świętego diakon, okazał się dla nich zbyt wymagającym rozmówcą.
 
Podobnie, jak niegdyś Jezusa, schwytali Szczepana i postawili przed Wysoką Radą. Oskarżenie również oparło się na zeznaniach fałszywych świadków. Dzieje Apostolskie przytaczają mowę diakona. Nie broni się on, lecz cytując Pismo Święte, przypomina historię Narodu Wybranego, Patriarchów i Mojżesza. Ukazuje, jak często Izraelici sprzeciwiali się Bogu i tym, których On posyłał.- Którego z proroków nie prześladowali wasi przodkowie? - pytał. I zakończył swoją mowę - Zabili tych, którzy zapowiadali przyjście Sprawiedliwego. A wy zdradziliście Go i zabiliście.
 
Nie mogło się to spodobać słuchaczom zwłaszcza, gdy pod natchnieniem Ducha Świętego dodał: Widzę niebo otwarte i Syna Człowieczego stojącego po prawej stronie Boga. Bez zbędnych ceregieli wywlekli go więc za miasto i ukamienowali. Taka samowola nie byłaby możliwa za Poncjusza Piłata, toteż przyjmuje się, że miało to miejsce po roku 36.
 
Padając pod ciosami prześladowców, męczennik modlił się: Panie, nie obciążaj ich tym grzechem! Panie Jezu! Przyjmij mego ducha.
 
Szczepan był diakonem - sługą. Sługą wiernym aż do końca.
Pobożni ludzie pochowali ciało męczennika. W V wieku na miejscu jego śmierci wzniesiono bazylikę, gdzie złożono jego relikwie, przeniesione później do bazyliki św. Wawrzyńca w Rzymie. Kościół został zburzony przez Persów, na jego miejscu w XIX w. dominikanie wybudowali nową świątynię oraz słynną Szkołę Biblijną.
 
Św. Szczepan jest patronem diecezji wiedeńskiej, murarzy, kamieniarzy, woźniców, stajennych, krawców, tkaczy, stolarzy, bednarzy. Staropolskim zwyczajem od jego święta rozpoczyna się czas kolędowania. W tym dniu święcono niegdyś owies, którym karmiono domowe zwierzęta, i obsypywano się nim na pamiątkę kamienowania męczennika.
 
Grzegorz Mleczko
 
« powrót
Zobacz także
Ela Konderak
Ach, ten Paweł!

Nieprzeciętny do granic możliwości! We wszystko, co robił, angażował zawsze wszystko, czym był. Miał tak wielki autorytet w pierwotnym Kościele i tak wiele mądrych rzeczy wypowiedział o Chrystusie, że niektórzy złośliwcy mówią nawet, że to on wymyślił chrześcijaństwo. Dzieje Apostolskie poświęcają mu aż piętnaście rozdziałów z dwudziestu siedmiu, które zawierają. Jedyny Apostoł, który nie znał Mistrza, a ośmielał się pouczać Dwunastu. A jednocześnie u Piotra i pozostałych Apostołów szukał potwierdzenia swego wybrania i swej misji. Są tacy, którzy chcieliby widzieć w nim epileptyka i w ten sposób pomniejszyć wielkość jego dokonań. Łatwiej im uwierzyć w chorobę Pawła niż w Jezusa, którego spotkał. Mówią też, że był człowiekiem surowym, w przeciwieństwie do swego Mistrza. A przecież "Listy" i działanie Pawła są pełne niezwykłego miłosierdzia.

 
Ela Konderak
Św. Józef – pierwszy Rycerz Niepokalanej

19 marca 1949 roku w uroczystość św. Józefa cały Niepokalanów oddał się pod opiekę św. Józefa, obierając Go sobie jako szczególnego Patrona i Orędownika. Wszystko dokonało się podczas nabożeństwa, które poprowadził redaktor „Rycerza Niepokalanej” o. Jerzy Domański. Odmówił ze wszystkimi mieszkańcami Niepokalanowa Litanię do św. Józefa, przed wystawionym Najświętszym Sakramentem...

 
o. Stanisław Morgalla SJ
O wyższości Świąt Wielkiej Nocy...
Nasze dwa najważniejsze święta stanowią wiodącą część Objawienia, dlatego sposób ich przeżywania jest sprawdzianem naszej wiary. I tu powinno pojawić się pytanie: Czy świętując je, przeżywamy ich najgłębszą istotę, czy też raczej ulegamy rosnącej presji sekularyzującego się otoczenia? Jest wielce prawdopodobne, że w nasze świętowanie wkradła się rutyna w złym tego słowa znaczeniu... 
 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS