Wydawca: Wydawnictwo M |
|
Miłość to jest to
Konferencja I, 7 maja 1996 roku
Jezus jest Panem
Niektórzy Amerykanie mają na samochodach wypisane: Jesus is the Lord – Jezus jest Panem. Właściwie streszczenie całego chrześcijaństwa. Kto to wyznaje, wyznaje wszystko, co istotne. Jezus jest Panem, Kyrios, Adonai. By Jezus był naszym Panem, trzeba tak jak Maryja nosić w sobie słowo Boga.
Słowo, które świeci
Nosić w sobie słowo, to nosić w sobie światło. Co mam nieść? Już w tramwaju o tym zapomnę, ale w domu sobie przypomnę. Niosę światło słowa, jak Matka Boska niosła Syna Bożego. Niosę Jego odblask, a właściwie to Jego samego pod postacią światła.
Tajemnica modlitwy poprzez krzyż
Ojciec Święty bardzo zachęca do studiowania mistyki Kościoła wschodniego. Można patrzeć na krzyż jak na ikony. W tradycji wschodniej na krzyżu jest zwykle Pantokrator, wszechwładny zwycięzca śmierci; na Zachodzie – zwykle umęczony Chrystus. Modlę się do krzyża, a trzeba się modlić przez krzyż. Jeśli krzyż jest jak ikona, to wtedy stanie się widzialny i niewidzialny równocześnie. Każda ikona – mówi święty Jan Damasceński – ujawnia tajemnicę Boga. Tajemnicę Boga ujawnia ten krzyż; Jego mękę, śmierć, zbawienie, zmartwychwstanie. Wszystko jest w tym krzyżu i dzięki ikonicznemu patrzeniu możemy zobaczyć inaczej. Kiedy powstaje tajemnicza ikona krzyża, wtedy materialny krzyż przekazuje tajemnicę niewidzialnego bóstwa.
Pracując z małżonkami, zaczynam od naprawy tego, co fundamentalne. Zwykle okazuje się, że pozostałe problemy łatwiej jest rozwiązać. Dzieje się tak z dwóch powodów: po pierwsze, małżonkowie, mający poczucie więzi i bliskości, są bardziej wrażliwi na to, by się nie ranić, a po drugie, umiejętność rozmawiania pozwala im szybciej znaleźć rozwiązanie trudnej sprawy.
O walce o małżeństwo i rodzinie jako drodze do świętości opowiada Michał Piekara, mąż i ojciec, psychoterapeuta, prezes Fundacji Rodzin Pełna Chata, w rozmowie z Przemysławem Radzyńskim
Papież wielokrotnie powtarza, że musimy zmienić styl życia, produkcji i konsumpcji i rozbudować postawę kontemplacyjną, z jej prostotą, pojednaniem, radością, troską, czułością, mądrością. Czy potrafimy zbliżać się do przyrody i ludzi w zadziwieniu i podziwie, wrażliwości na piękno i dobro, w poczuciu wzajemnej zależności i związków, w postawie braterstwa?