W jakieś osiem dni po tych naukach wziął z sobą Piotra, Jana i Jakuba i wyszedł na górę, aby się modlić. Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił, a Jego odzienie stało się lśniąco białe. A oto dwóch mężów rozmawiało z Nim. Byli to Mojżesz i Eliasz. Ukazali się oni w chwale i mówili o Jego odejściu, którego miał dokonać w Jeruzalem. (Łk 9,28-31)

 

Tajemnica Przemienienia Jezusa wbudowana jest w ciąg zwykłej Jego działalności mesjańskiej: cuda, nauczanie, zapowiedź męki. I nagle przerwał Jezus codzienną pracę i wziął „ze sobą Piotra, Jakuba i Jana i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno” (Mt 17,1). Dlaczego na górę? Góra w języku biblijnym ma znaczenie teologiczne: jest to miejsce bliskości Boga, objawienia się Boga, np. Góra Synaj. Na tę Górę prowadzi uczniów Jezus: „wziął”, „zaprowadził”. Celem tego wyprowadzenia na Górę jest modlitwa.

 

Gdy się Jezus modlił twarz Jego odmieniła się. Mówiąc dosłownie „została odmieniona”, „została przemieniona”, domyślnie przez Boga. Mateusz napisze, że „twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło”. Światło i słońce wskazują na teofanię, tj. na objawienia się Boga na obliczu (czyli osobie) Jezusa. W czasie ziemskiego życia Jezusa Jego Bóstwo było ukryte. W kolędzie śpiewamy: „Pan niebiosa – obnażony”. Jak Mojżeszowi objawił się Bóg na moment w płonącym krzewie, tak wybranym uczniom objawił się Bóg w obliczu Jezusa na Taborze. Na objawienie Boga wskazuje również „obłok świetlany”.

 

Dlaczego Bóg objawił się w Jezusie wobec uczniów? Jan Paweł II wskazuje na podwójny cel tego objawienia. Cel pierwszy – przemienienie było przygotowaniem uczniów na bolesną godzinę męki, by nie ulegli zgorszeniu krzyża. Cel drugi – kontemplując przemienione oblicze Jezusa „wpatrujemy się w jasność Pańską jakby w zwierciadle; za sprawą Ducha Pańskiego, coraz bardziej jaśniejąc, upodabniamy się do Jego Obrazu”. Kontemplując przemienione oblicze Jezusa, upodabniamy się do Niego i przemieniamy się. Jak możemy dziś kontemplować przemienione oblicze Pana? Najpierw w Eucharystii; w świetlistobiałej Hostii jest obecny przemieniony i uwielbiony Pan. Z Jego przemienionego oblicza spływają na nas Boże moce, jak na uczniów na Taborze. Możemy wpatrywać się w przemienione oblicze Pana na kartach Ewangelii i na świętych ikonach, które są obrazowym przedstawieniem Ewangelii.

 

Okoliczności przemienienia Pańskiego przypominają bardzo ważną i aktualną prawdę. Uczeń Jezusa powinien na wzór swego Mistrza od czasu do czasu przerwać codzienny kołowrotek pracy, wyjść na górę wysoką, osobno na spotkanie Boga i na wpatrywanie się w świetliste oblicze Jezusa. Są to spotkania przemieniające. Wyzwala się w ten sposób z niewoli materii, czasu i pracy. Okazją do takiego wyjścia może być dzień Pański, rekolekcje. Będziemy zawsze wracać z góry przemienieni i umocnieni.

 

Jeszcze jedno światło bije z Góry Tabor, szczególnie dla ludzi młodych. Chrześcijaństwo to pewien rodzaj alpinizmu; to wspinanie się na górę na spotkanie z Panem i mozolne schodzenie na dół, na ten padół płaczu, by służyć braciom. Chrześcijaństwo jest wielką przygodą. Z góry widać lepiej i piękniej. Człowiek przemieniony lepiej widzi i piękniej służy. Tak przeżywał swe chrześcijaństwo Jan Paweł II zamiłowany taternik; tak przeżywał bł. Piotr Frassatti – znakomity alpinista. Góra Tabor ma to do siebie, że możemy wchodzić na nią aż do końca, do ostatniego tchu życia, aż do ostatniego spotkania z Panem. Chrześcijanin bowiem całe życie wspina się do góry na spotkanie z Panem i schodzi na dół, by służyć.

 

Boże, Ty przy chwalebnym Przemienieniu Twojego jedynego Syna potwierdziłeś tajemnicę wiary świadectwem Ojców i ukazałeś chwałę, jaka czeka Twoje przybrane dzieci, spraw, abyśmy posłuszni głosowi Twojego umiłowanego Syna, stali się Jego współdziedzicami.

 

 

 

Dopowiedzenie
…Jezus, którego twarz, gdy się modlił, przemieniła się, objawiając Jego Bóstwo.

 

 

Akt strzelisty
O mój Jezu, w drodze na mękę i śmierć krzyżową objawiłeś uczniom swe Bóstwo, by ich wzmocnić na godzinę próby, prosimy Cię, byś i nas wspierał w cierpieniu i doświadczeniach życia.