logo
Sobota, 27 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Sergiusza, Teofila, Zyty, Felicji – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Prawda przynosząca wolność

 
Pan Jezus przemawia do Żydów, którzy Mu uwierzyli, a mimo to rozmowa z nimi nie jest łatwa. Słuchali Jego słowa, próbując dostrzec w Nim kogoś, kto ma szczególną misję od Boga, ale nie widzieli w Nim jeszcze Syna Bożego. Pan Jezus mówi, że za Jego ucznia można uważać kogoś, kto pozostaje wierny Jego nauce. Dzięki temu dojdzie do poznania prawdy. W czasie procesu Jezusa Piłat będzie pytał: „Cóż to jest prawda?”, spodziewając się być może filozoficznej odpowiedzi. W Ewangelii według św. Jana prawda oznacza to, co jest w Bogu, w przeciwieństwie do tego, co jest na świecie. Słowo Boga jest prawdą (J 17, 17), a Jezus przyszedł na świat, aby dać świadectwo prawdzie (J 18, 37). Pan Jezus sam o sobie mówi, że jest prawdą (J 14, 6), i prosi Ojca, aby Jego uczniowie byli uświęceni w prawdzie. Taka prawda, która jest objawieniem Ojca, daje wolność, bo oznacza ona udział w Bożym życiu. Po drugiej stronie jest niewola grzechu. Jak bardzo to przesłanie jest aktualne dla nas, ludzi współczesnych!

Panie Jezu, który objawiasz prawdę, jaką poznałeś u Ojca, niech Twoje słowo nas oświeca, uświęca i umacnia, abyśmy poznali do końca tę prawdę, która przynosi prawdziwą wolność. Amen.
 

Rozważania pochodzą z książki
 
Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła
www.edycja.pl

Patron Dnia



Św. Zyta
 dziewica, patronka służących

Św. Zyta urodziła się w biednej, ale bardzo pobożnej rodzinie chrześcijańskiej. Jej starsza siostra była cysterką, a jej wuj był pustelnikiem, którego miejscowi ludzie uważali za świętego. Św. Zyta odznaczała się dużym posłuszeństwem; każde polecenie matki traktowała jak wypełnianie woli Bożej. Mając dwanaście lat została służącą u zamożnego tkacza w Lukce, trzydzieści kilometrów od jej rodzinnej wioski Monte Sagrati. W tej rodzinie miała pozostać przez czterdzieści osiem lat. Codziennie znajdowała czas na wysłuchanie Mszy św. i odmawianie modlitw; swoje domowe obowiązki wypełniała tak skrupulatnie, iż inne służące miały jej to za złe. Z początku jej pracodawcy mieli jej za złe zbyt hojne rozdawanie chleba biednym; z czasem jednak jej dobroć i cierpliwość przekonały ich zupełnie; święta stała się zaufanym przyjacielem rodziny. Dano jej wolną rękę jeśli idzie o rozkład pracy w domu; święta podjęła się jeszcze odwiedzin u chorych i więźniów. Szybko rozeszła się w Lucke wieść o jej dobrych czynach i nadprzyrodzonych wizjach, które miała. Odwiedzali ją nawet ludzie na wysokich stanowiskach. Po śmierci w roku 1278 ogłoszono ją świętą.

jutro: św. Piotra Chanel

wczoraj
dziś
jutro