Pielgrzymujemy do Lourdes,
ażeby przybliżyć się do Tajemnicy Odkupienia
Lourdes (Francja), 15 sierpnia 1983
Piękna Pani!
Niewiasto obleczona w słońce!
Przyjmij to nasze pielgrzymowanie w roku adwentowego jubileuszu odkupienia.
Pomóż nam przez światło tego jubileuszu przeniknąć Twoją tajemnicę:
– tajemnicę Matki i Dziewicy,
– tajemnicę Królowej i Służebnicy,
– tajemnicę „Wszechmocy błagającej”.
Pomóż nam w tej Twojej tajemnicy odkrywać coraz pełniej Chrystusa: Odkupiciela świata. Odkupiciela człowieka. Oto jesteś obleczona w słońce: w słońce niezgłębionego Bóstwa. W słońce nieprzeniknionej Trójcy. „Pełna łaski”aż po granice Wniebowzięcia.
A równocześnie… dla nas żyjących na tej ziemi, dla nas:
Exsules, filii Evae, jesteś obleczona w słońce Chrystusa z Betlejem i nazaretu, z Jerozolimy i Kalwarii. Jesteś obleczona w słońce odkupienia człowieka i świata przez krzyż i zmartwychwstanie Twojego Syna.
spraw, aby to słońce świeciło nam mocno na tej ziemi!
spraw, aby nie przygasało w duszach ludzkich!
spraw, aby oświecało ziemskie drogi kościoła, którego jesteś Prawzorem!
A kościół, wpatrując się w Ciebie, Matkę Odkupiciela, sam nieustannie uczy się być matką.
Patrz! oto w księdze Apokalipsy „smok stanął przed mającą urodzić niewiastą, ażeby skoro tylko porodzi, pożreć jej dziecko” (Ap 12,4).
Matko, która w Twym Wniebowzięciu doznałaś pełni zwycięstwa nad śmiercią duszy i ciała – broń synów i córki tej ziemi od śmierci dusz! Matko Kościoła!
Wobec ludzkości, którą zdaje się pochłaniać coraz bardziej samadoczesność –której„panowanie nad światem” przesłania perspektywę wiecznych przeznaczeń człowieka w Bogu – Ty bądź świadkiem Boga!
Ty! Jego Matka! Któż może się oprzeć świadectwu matki?
Ty! Narodzona dla trudów tej ziemi: niepokalanie poczęta!
Ty! Narodzona dla chwały nieba! Wniebowzięta!
Ty! Obleczona w słońce niezgłębionego Bóstwa. W słońce nieprzeniknionej Trójcy: pełna Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
Ty! której Trójca udziela się jako Jeden Bóg – Bóg stworzenia i objawienia, Bóg Przymierza i odkupienia, Bóg Początku i kresu. Alfa i omega. Bóg-Prawda. Bóg-miłość. Bóg-Łaska. Bóg-Świętość. Bóg, który wszystko przewyższa i wszystko ogarnia. Bóg, który jest „Wszystkim we wszystkich”.
Ty! obleczona w słońce! siostro nasza! Matko nasza! Bądź świadkiem Boga!…
– wobec świata kończącego się milenium,
– wobec nas – wygnańców Ewy, bądź świadkiem Boga!
Amen.
Fragment homilii, oRpol. 4:1983 nr 7-8, s. 13.