Działacze polityczni upatrują wszelką wolność ludzką w wyzwoleniu od ucisku społecznego, politycznego i ekonomicznego. Jednak o ile człowiek nie osiągnie wyzwolenia duchowego, o tyle będzie nosił ze sobą swoje więzienie wszędzie dokądkolwiek się uda.
***
Jezus czyni mnie wolnym to znakomita publikacja dla osób zagubionych we współczesnym świecie, poszukujących Boga i własnej tożsamości. Autor pisze o mocy Ducha Jezusa, który przynosi pełną wolność, wyzwala od "cielesnego" sposobu oceny innych i samych siebie, uwalnia od grzechu i winy. Dzięki modlitwie kontemplacyjnej, do której zachęca nas ta książka, możemy odkrywać miłość Jezusa, która wypędza z nas wszelki strach.
***
Ty i ja jesteśmy bardziej niewolnikami aniżeli ludźmi wyzwolonymi. Nasze niewolnictwo polega na tym, że zapomnieliśmy, co oznacza nasza prawdziwa wolność, którą mamy jako dzieci Boże. Często zadowalamy się życiem w wąskich granicach swego niewolnictwa, głównie dlatego, że wszyscy inni przebywają w tym samym więzieniu. Ślepota nie jest tak wielkim cierpieniem, skoro wszyscy ludzie urodzili się ślepi i nigdy nie poznali żadnej innej możliwości. Ślepota jednak stałaby się nie do zniesienia, gdyby pośród wszystkich ślepych znalazł się choćby jeden człowiek, który naprawdę by widział!
***
Spis Treści
Wprowadzenie
1.Wolność Boga
2.Jezus – najbardziej wolny ze wszystkich ludzi
3.Jezus nas wyzwala
4.Gdzie jest Duch – tam wolność
5.Wolność przez kontemplację
6.Uzdrowieni do wolności
7.Wolność wymaga dyscypliny
8.Wyzwalająca moc miłości
Jedną z niezwykłych cech Boga, jest to, że nie nuży się tym, co piękne i co sprawia radość. W tym wypadku – jak pisał niegdyś w swojej Ortodoksji Chesterton – można śmiało stwierdzić, że Bóg jest młodszy od nas. My się w pewien sposób zestarzeliśmy i nie wzbudza już w nas zachwytu to, co jest nam znane. Nie potrafimy myśleć z entuzjazmem o Tej, której wielkie rzeczy uczynił Wszechmocny (por. Łk 1, 49).
Są w życiu takie zdarzenia czy rozmowy, które zapadają nam głęboko w pamięć. Mogą być nawet bardzo prozaiczne, niewiele znaczące, a jednak zostawiają pewien ślad, dobre wspomnienie, budzą szacunek, który pozostaje na zawsze. Wszystko dlatego, że są wyraziste jak… szczypta soli. Mają w sobie ten smak, którego nie da się zapomnieć i którego potrzebujemy, żeby całe życie nabierało smaku – jak potrawy, które potrzebują soli, by wydobyć z nich to co najlepsze.