"Przez określony czas"

Post trwa przez ustalony wcześniej czas, przez pewien okres. Niektórzy poszczą przez jeden dzień lub przez tydzień. Inni poszczą w okresie Wielkiego Postu, sześć i pół tygodnia przed świętami Wielkiej Nocy. Inni poszczą raz w miesiącu lub raz w roku albo wtedy, gdy mają wielką modlitewną potrzebę. Długość postu może wahać się między kilkoma godzinami a tygodniem i dłużej. Czterdzieści dni jest powszechnym okresem postu, ponieważ Mojżesz, Eliasz i Jezus pościli czterdzieści dni. Niezależnie od długości, chrześcijański post zawsze trwa tylko przez pewien okres. Jeśli powstrzymujemy się od robienia czegoś bez określonego terminu lub na stałe, nie jest to post.

Nie jem czekolady, ponieważ powoduje u mnie migreny. Dowiedziałam się o tej zbieżności w czasie postów przed świętami wielkanocnymi, kiedy rezygnowałam z jedzenia czekolady i w cudowny sposób pozbyłam się bólów głowy. Mimo tego jednak uwielbiam czekoladę. A zatem rok po roku decydowałam się żyć z bólami głowy, bylebym mogła jeść ulubiony przysmak.

Osiem lat temu zdałam sobie sprawę, że nadszedł czas, by coś z tym zrobić. Wiedziałam, że było naprawdę głupotą dalej ją jeść i tak często cierpieć z tego powodu. Wiedziałam, że jest to rodzaj uzależnienia i wreszcie byłam skłonna temu się przeciwstawić, a zatem zupełnie zrezygnowałam z czekolady. W przeciągu ostatnich ośmiu lat skosztowałam czekolady tylko trzy razy, raz przypadkowo, a dwa razy celowo. Ku mojemu zaskoczeniu wcale mi nie smakowała. Czy jest to post? Nie. Zaczęło się to jako post, ale teraz stało się trwałym wyborem, częścią mojego sposobu życia.

Wielu ludzi podjęło naprawdę godne podziwu decyzje, by zmienić sposób swojego życia. Niektóre z tych postanowień narodziły się z postów. Niektórzy ludzie powiedzieli mi, że gdy w czasie Wielkiego Postu przestali oglądać telewizję, odkryli, że niezbyt im jej brakuje i w rezultacie pozbyli się odbiorników. Pewien mężczyzna sprzedał samochód i jeździ teraz wszędzie na rowerze ze względu na troskę o środowisko naturalne. Inna rodzina zrezygnowała z utrzymywania domowych zwierząt, ponieważ wolała przeznaczyć potrzebne do tego pieniądze na ubogich.

Te godne podziwu zmiany w sposobie życia zasługują na osobną książkę, lecz niniejsza nie mówi o nich. Moc postu pochodzi z zaskoczenia, świeżości, jaką przynosi robienie czegoś odmiennego od codzienności. W czasie postu, kiedy już zbliżamy się do ulubionego jedzenia lub zwykłego źródła rozrywki, przypominamy sobie nagle, że teraz Bóg jest cenniejszy niż cokolwiek innego. Przypomina to nam o modlitwie. Świeżość tych okresowych wyborów dokonywanych w czasie postu wstrząsa nami, zaskakuje nas i budzi.