Piątek, 26 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Marii, Marzeny, Ryszarda, Aldy, Marcelina – wyślij kartkę
Marii, Marzeny, Ryszarda, Aldy, Marcelina – wyślij kartkę
Posłuchaj Radyjka
- Aborcja, Eutanazja
- Biblia
- Bóg, wiara, rozum
- Cierpienie, Chorzy
- Cuda
- Czaty
- Dekalog
- Dogmaty
- Duch Święty
- Duchowość
- F.A.Q.
- Filozofia
- Grzech
- Historia Kościoła
- Inne religie
- Jezus Chrystus
- Katechezy
- Kościół
- Maryja
- Misje
- Modlitwa
- Moralność
- Muzyka, kultura, sztuka
- Nawrócenie
- Powołanie
- Prawo kościelne
- Rodzina, Małżeństwo
- Rozważania, opowiadania
- Sakramenty
- Seksualność
- Sekty, okultyzm
- Sens życia
- Spowiedź święta
- Szatan, piekło
- Świadectwa
- Świat wokół nas
- Święci, Świątobliwi
- Tradycje, Liturgia
- Wywiady
- Życie wieczne
A
A
A
Alessandro Pronzato
Humor i wiara
format: 145x205
stron: 380
ISBN: 83-60082-20-0
stron: 380
ISBN: 83-60082-20-0
Bóg Ojciec wzywa Piotra do raportu:
„Dlaczego ukarałeś tego anioła?”.
„Bo przyłapałem go, jak podglądał ludzi przez dziurę ozonową”.
„Dlaczego ukarałeś tego anioła?”.
„Bo przyłapałem go, jak podglądał ludzi przez dziurę ozonową”.
***
Ten skąpiec jest tak nieufny i drobiazgowy, że jak będzie miał oddać duszę Bogu, to zażąda od Niego faktury...
***
Po wielu wysiłkach udało się pewnemu księdzu „wymusić” spowiedź in extremis na starcu, który miał bardzo nieprzychylny stosunek do Kościoła. Na koniec powiedział do skruszonego: „Pomyśl, co za szczęście. Dzisiaj wieczorem będziesz wieczerzał z naszym Panem!”
„Ksiądz także przyjdzie?” – zapytał zgryźliwie staruszek.
„Przykro mi, nie mogę. Wieczorem nigdy nie jadam”.
„Ksiądz także przyjdzie?” – zapytał zgryźliwie staruszek.
„Przykro mi, nie mogę. Wieczorem nigdy nie jadam”.
***
Na pytanie: „Co słychać?” Achille Campanile odpowiadał:
„Cóż, ledwo się dyszy...”.
„Cóż, ledwo się dyszy...”.
***
Wydarzenie to – opowiadane przez Olindo Guerriniego – miało miejsce w Rumunii, podczas seansu spirytystycznego. Pewnej wdowie, dzięki pośrednictwu profesora i św. Pulinera, udało się wejść w kontakt ze zmarłym mężem, nad którym znęcała się przez całe życie. Wywiązał się między nimi taki dialog:
„Gdzie jesteś?”.
„Jestem tu, w wieczności”.
„Jest ci dobrze?”.
„Oczywiście! Lepiej niż z tobą”.
„To znaczy, że jesteś w raju?”.
„Nie! Jestem w piekle”.
„Gdzie jesteś?”.
„Jestem tu, w wieczności”.
„Jest ci dobrze?”.
„Oczywiście! Lepiej niż z tobą”.
„To znaczy, że jesteś w raju?”.
„Nie! Jestem w piekle”.
***
Pewien przechodzień dołącza do konduktu żałobnego. Po jakimś czasie, nie mogąc już wytrzymać z ciekawości, pyta kobietę idącą obok:
„Przepraszam, przechodziłem tędy przez przypadek... Może mi pani powiedzieć, kto zmarł?”.
„Mogę się mylić, ale wydaje mi się, że ten, kto jest w trumnie”.
„Przepraszam, przechodziłem tędy przez przypadek... Może mi pani powiedzieć, kto zmarł?”.
„Mogę się mylić, ale wydaje mi się, że ten, kto jest w trumnie”.
***
Po ceremonii pogrzebowej rodzina zmarłego przybyła do zakrystii, by uregulować z proboszczem kwestie finansowe. Ten, po uprzednim wyjaśnieniu, że konkretne stawki już dawno zniesiono, a zatem jego posługa jest nieodpłatna, przedstawia listę wydatków: organy, dzwony, energia elektryczna, świece itd., itd. Rachunek okazuje się być dosyć wysoki. Jeden z członków rodziny nie może powstrzymać się od komentarza: „Całe szczęście, że chociaż zmarły był nasz...”.
***
Sycylijczyk, z pomocą gorliwego adwokata, spisuje testament. Na końcu własnoręcznie dopisuje informację dla spadkobierców swojej chudej fortuny: „In fundis. Pamiętajcie
o uroczystości pogrzebowej. Nie popisujcie się, jak zwykle, skąpstwem”.
o uroczystości pogrzebowej. Nie popisujcie się, jak zwykle, skąpstwem”.
***
Trzy powody zadziwienia tych, którzy trafiają do raju:
• pierwszy: Gdzie są te wszystkie osoby, które uważaliśmy za święte i które pyszniły się swoją świętością?;
• drugi: A niech to! Jak tutaj dostały się osoby tak podejrzane?;
• trzeci: Kto by pomyślał..., że ja też się tu znajdę!
• pierwszy: Gdzie są te wszystkie osoby, które uważaliśmy za święte i które pyszniły się swoją świętością?;
• drugi: A niech to! Jak tutaj dostały się osoby tak podejrzane?;
• trzeci: Kto by pomyślał..., że ja też się tu znajdę!
Zobacz także
Andrzej Gołąb
Na ścianach święte obrazy, w szufladzie metryka chrztu. Zaliczyliśmy większość sakramentów i bywamy w kościele. W tym lub innym. Myślimy sobie: jeśli będziemy dobrzy, nieskończenie dobrzy, wprost idealnie dobrzy, pewno zasłużymy sobie, pewno ujrzymy Ją znowu(...)
Możemy mnożyć dekalogi lub powoływać się na istniejące. Próbować w nieskończoność doskonalić się, lub odwrotnie, zastygnąć pomiędzy jednym a drugim ziewnięciem. W każdym przypadku poruszamy się wewnątrz świata - który nie istnieje, wewnątrz ciemności, która nas objęła i wydaje się posiadać wyłączność na wszystko. Ale ona ma nad nami władzę, tylko wtedy gdy zgadzamy się na swój grzech...
ks. Kamil Gołuszka
Bóg stał się człowiekiem i jako człowiek również doświadczał różnych emocji. Emocje to nieodłączna część naszego życia. Towarzyszą nam niemalże na każdym kroku. Niektóre z nich „kochamy”, innych „nienawidzimy”. Mogą odgrywać niezwykłą rolę w życiu duchowym.
ks. Zbigniew Kapłański
W zamierzchłych czasach pozycja mężczyzny była bardzo silna, dysponował wachlarzem przywilejów i praw, miał też swoje typowo męskie obowiązki. Zadania mężczyzny były jasno określone, sprowadzały się do: polowanie, dyplomacji i modlitwa. Czy w dzisiejszych czasach też jest to tak jasne?
