logo
Piątek, 26 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Marii, Marzeny, Ryszarda, Aldy, Marcelina – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
Marie-Dominique Philippe OP
Pragnę - rozważania o mądrości krzyża
Wydawnictwo W Drodze
 


Ostateczne światło skierowane na tajemnicę odkupieńczego Wcielenia konkretyzuje się w pewien sposób i zostaje nam dane w krzyku "Pragnę" i w ranie serca, słowem i gestem. Krzyk pragnienia wyraża to, że Jezus idzie "aż do końca" miłości (por. J 13,1), a rana serca ukazuje w sposób widzialny, namacalny owo pragnienie miłości, pragnienie miłowania Ojca i miłowania Maryi – a więc miłowania nas..

Wydawca: W drodze
Rok wydania: 2012
ISBN: 978-83-7033-796-4
Stron: 404
Rodzaj okładki: Miękka
 
 


 
Spis treści

PRZEDMOWA
PROLOG


PRAGNĘ

I. ADWENT ZMARTWYCHWSTANIA
Dar z Maryi dla Jana
Krzyk »Pragnę«
Porządek siedmiu słów


II. PUSTYNIA KRZYŻA
Samotność Maryi
Jedyna dla Boga
Czy Jezus może ofiarować coś więcej  niż własne życie?
Ponad posłuszeństwem


III.  KRZYK I RANA
Trzy inicjatywy
Krzyk pragnienia
„Daj Mi się napić”
Słowo i gest

Pobożność a kontemplacja
Cios włócznią
Duch daje świadectwo

IV. MĄDROŚĆ KRZYŻA
Milczenie miłości
Mądrość  „bez zazdrości przekazuję”
Mądrość Krzyża
Mądrość Krzyża a miłość braterska

V. CHLEB I WINO
Żyć tajemnicą Eucharystii
Woda, krew i Duch
Gest wyraża miłość pełniej niż słowo
Gest umycia nóg
Chleb
Dlaczego ten testament?
Symbolika chleba
Symbolika wina
Eucharystia a Duch Święty
Wychowanie przez Ducha Świętego
Adoracja w Duchu i prawdzie
Praca
Oddanie wszystkiego Ojcu
Eucharystia a Słowo Boże
Eucharystia, substancjalny dar miłości
Ojciec daje chleb
Matka prosi o wino
Żniwo i winobranie
Kielich, który Jezus musi pić
Miłość domaga się obfitości
Obfitość jest konieczna
Maryja potrzebuje Eucharystii

VI.  JEDYNA MIŁOŚĆ
Kontemplacja, miłość braterska i życie apostolskie
Rana serca a miłość braterska
Dar mądrości
Bezbronność miłości
Jedność dwóch przykazań
Nowe Przymierze
Teologia mistyczna a miłość braterska
Maryja i Jan

VII. „ABBA!”
Pożegnanie Jezusa z Maryją
„Jest dziewicą, jest matką, jest dziewicą”
Dziewictwo i kontemplacja

VIII. „CHWAŁĘ, KTÓRĄ MI DAŁEŚ, PRZEKAZAŁEM IM”
Paraklet
Zesłanie Ducha Świętego miłości

IX.  „IDĘ DO OJCA”
Krzyk pragnienia Kościoła
Wiatyk Maryi
Milczenie substancjalnego daru
Testament Maryi
Vado ad Patrem a Eucharystia

IIX. "...ABY RADOŚĆ MOJA W WAS BYŁA
Czym jest radość?
Tajemnice Różańca
Radość Krzyża
Maryja, "Przyczyna naszej radości"
Radość Chrystusa
Prośba Ojca
Radość Maryi
Gody Baranka

HOMILIE
1. Jezus pragnie naszej miłości
2. Kapłaństwo Jana
3. Kapłaństwo Chrystusa a współcierpienie
4. Miłość braterska a kontemplacja
5. Ofiarować siebie aż do końca dzięki Maryi
6. Ofiarować siebie w całopalnej o?erze dla miłości Ojca
7. Teresa i życie zakonne w odnowie Kościoła
8. Męczeństwo a życie zakonne (1)
9. Męczeństwo a życie zakonne (2)
10. Jezus daje wszystko, dajmy wszystko i my
11. Męczeństwo a powrót Chrystusa
12. "Oczekujemy Twego przyjścia w chwale"
13. Grób i Zmartwychwstanie
14. "Ja jestem Zmartwychwstaniem"
15. Zwycięstwo miłości
16. "Chrystus powróci"
17. Radość serca Maryi
18. Radujemy się, gdyż wiemy, że Jezus jest u Ojca
19. Radość umiłowanego Syna
20. Jezus nam daje swoją własną radość
21. Radość i dziękczynienie
 
poprzednia  1 2 3
Zobacz także
Zbigniew Kubacki SJ
Czy Pan Jezus się smucił i radował? Z punktu widzenia Ewangelii odpowiedź jest jednoznaczna – tak! Trudno sobie wyobrazić, by wraz z innymi gośćmi Jezus nie cieszył się na weselu w Kanie Galilejskiej lub żeby się nie smucił zatwardziałością serc faryzeuszów, kapłanów i uczonych w Piśmie albo na modlitwie w Ogrójcu. Skoro Jezus był prawdziwym człowiekiem, to trudno pomyśleć, żeby podczas swego ziemskiego życia się nie smucił i nie radował, podobnie jak to jest w przypadku każdego i każdej z nas.
 
Wojciech Dudzik OP
Co mam zrobić z takim bezbronnym Bogiem? Dokładnie to samo, co się robi z zależnym od rodziców niemowlakiem, albo przykutym do łóżka starszym współbratem. Zaopiekować się. Brzmi to może poetycko, ale przecież wyczuwamy, o co chodzi. Moja opieka to moja miłość, oddany komuś czas, kiedy go karmię, podaję mu rękę, poprawiam kołdrę, kiedy cierpliwie słucham kolejny raz tej samej historii.
 
Krzysztof Osuch SJ

Kościół uznał, że oprócz uroczystego obchodu dnia Narodzenia Pana Jezusa, a także Jego poprzednika, św. Jana Chrzciciela, potrzebny jest dzień, w którym czcimy narodzenie Tej, która z Ducha Świętego poczęła Syna Bożego i Go zrodziła. Nie dziwimy się temu, że już bardzo wcześnie – Kościół Jerozolimski w V wieku, a Kościół Rzymski w VII wieku – obchodzi święto Narodzenia Najśw. Maryi Panny. (Może tylko szkoda, że dzisiaj nie jest to uroczystość, a „tylko” święto).

 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS