logo
Sobota, 27 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Sergiusza, Teofila, Zyty, Felicji – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Być sercem blisko Boga
 
Aby trafnie ująć sedno tej perykopy, trzeba odwrócić zdanie, jakie z wyrzutem Jezus mówi do faryzeuszów i nauczycieli Pisma: należy być sercem blisko Boga i dopiero wtedy czcić Go ustami. We współczesnej kulturze popularnej serce symbolizuje uczucie, a zwłaszcza miłość, często rozumianą wyłącznie afektywnie. W Biblii natomiast serce oznacza ludzkie wnętrze, wewnętrzną sferę naszej osobowości, miejsce, w którym dokonuje się rozeznanie i gdzie podejmuje się decyzje. Żeby się przekonać, jak bogaty jest „świat serca”, można w Piśmie Świętym wyszukać fragmenty (choćby tylko w psalmach), które mówią o tym, co się dzieje w sercu i z sercem człowieka. Jacy jesteśmy wewnątrz, tam gdzie widzi tylko Bóg? Pan Jezus wyraźnie wskazuje, że Ojcu i Jemu zależy, aby każdy człowiek szczerze przylgnął do Boga. Wszystko inne z tego wynika.
 
„Gotowe jest serce moje, Boże. Chcę grać i śpiewać z zapałem. Sławić Cię będę, Panie, pośród ludów, będę Ci grał wśród narodów. Bo Twoja łaska wielka aż do nieba, a wierność Twoja sięga obłoków” (Ps 108, 2. 4-5).
 

Rozważania pochodzą z książki
 
Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła
www.edycja.pl

Patron Dnia



Św. Zyta
 dziewica, patronka służących

Św. Zyta urodziła się w biednej, ale bardzo pobożnej rodzinie chrześcijańskiej. Jej starsza siostra była cysterką, a jej wuj był pustelnikiem, którego miejscowi ludzie uważali za świętego. Św. Zyta odznaczała się dużym posłuszeństwem; każde polecenie matki traktowała jak wypełnianie woli Bożej. Mając dwanaście lat została służącą u zamożnego tkacza w Lukce, trzydzieści kilometrów od jej rodzinnej wioski Monte Sagrati. W tej rodzinie miała pozostać przez czterdzieści osiem lat. Codziennie znajdowała czas na wysłuchanie Mszy św. i odmawianie modlitw; swoje domowe obowiązki wypełniała tak skrupulatnie, iż inne służące miały jej to za złe. Z początku jej pracodawcy mieli jej za złe zbyt hojne rozdawanie chleba biednym; z czasem jednak jej dobroć i cierpliwość przekonały ich zupełnie; święta stała się zaufanym przyjacielem rodziny. Dano jej wolną rękę jeśli idzie o rozkład pracy w domu; święta podjęła się jeszcze odwiedzin u chorych i więźniów. Szybko rozeszła się w Lucke wieść o jej dobrych czynach i nadprzyrodzonych wizjach, które miała. Odwiedzali ją nawet ludzie na wysokich stanowiskach. Po śmierci w roku 1278 ogłoszono ją świętą.

jutro: św. Piotra Chanel

wczoraj
dziś
jutro