logo
Sobota, 27 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Sergiusza, Teofila, Zyty, Felicji – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Szczególna modlitwa

W modlitwie nie chodzi o jej długość, o wypowiadanie wielu słów, nawet jeśli modlącemu się człowiekowi wydaje się to słuszne. Boga nie trzeba przekonywać do naszych racji, gdyż On sam wie, czego nam najbardziej potrzeba. Pan Jezus zostawia nam wzór modlitwy, którą najczęściej nazywamy modlitwą Ojcze nasz, bo od takich słów się zaczyna. Modlitwa Pańska zawiera wskazówki, jak formułować swoje wołanie do Boga, aby było ono miłe Jego boskiemu majestatowi. Istotne jest, aby zwracać się do Boga „Ojcze”. Takie oblicze i nowe imię Boga objawia Jezus. Trzeba także oddać Mu chwałę, uczcić Jego święte imię. Prosić najpierw o nadejście Jego królestwa i wypełnienie Jego woli, a dopiero potem o chleb. I wreszcie prosić o odpuszczenie winy, pamiętając jednak, że sami winniśmy najpierw darować winę naszym bliźnim.

Ojcze, który jesteś w niebie, proszę Cię, spraw, abym nosił w sobie Twoje pragnienia. Bym pragnął najpierw realizacji w moim życiu Twego królestwa, w którym panują miłość i łaska. Niech ten dar udziela się całemu światu. Amen.
 

Rozważania pochodzą z książki
 
Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła
www.edycja.pl

Patron Dnia



Św. Zyta
 
dziewica, patronka służących

Św. Zyta urodziła się w biednej, ale bardzo pobożnej rodzinie chrześcijańskiej. Jej starsza siostra była cysterką, a jej wuj był pustelnikiem, którego miejscowi ludzie uważali za świętego. Św. Zyta odznaczała się dużym posłuszeństwem; każde polecenie matki traktowała jak wypełnianie woli Bożej. Mając dwanaście lat została służącą u zamożnego tkacza w Lukce, trzydzieści kilometrów od jej rodzinnej wioski Monte Sagrati. W tej rodzinie miała pozostać przez czterdzieści osiem lat. Codziennie znajdowała czas na wysłuchanie Mszy św. i odmawianie modlitw; swoje domowe obowiązki wypełniała tak skrupulatnie, iż inne służące miały jej to za złe. Z początku jej pracodawcy mieli jej za złe zbyt hojne rozdawanie chleba biednym; z czasem jednak jej dobroć i cierpliwość przekonały ich zupełnie; święta stała się zaufanym przyjacielem rodziny. Dano jej wolną rękę jeśli idzie o rozkład pracy w domu; święta podjęła się jeszcze odwiedzin u chorych i więźniów. Szybko rozeszła się w Lucke wieść o jej dobrych czynach i nadprzyrodzonych wizjach, które miała. Odwiedzali ją nawet ludzie na wysokich stanowiskach. Po śmierci w roku 1278 ogłoszono ją świętą.

jutro: św. Piotra Chanel

wczoraj
dziś
jutro