Sergiusza, Teofila, Zyty, Felicji – wyślij kartkę
Luty 2024
Pn
Wt
Sr
Czw
Pt
So
Nd
Wielka karta Ewangelii według św. Mateusza opowiada o sądzie na końcu czasów. Jezus jako Syn Człowieczy przyjdzie w chwale, aby dokonać sądu nad wszystkimi ludźmi. Sądzeni zostaną podzieleni na dwie grupy: błogosławionych i przeklętych. Brzmi to surowo, ale taka jest prawda, którą objawia Jezus. Wszyscy będą sądzeni na podstawie czynów: dobra albo zła. To bardzo znamienne, że w tym drugim przypadku osądzeni nie uczynili zła własnymi rękoma, ale stało się ono przez zaniechanie, przez ich obojętność, przez odwróconą głowę, przez zamknięte oczy i uszy. W przypadku błogosławionych jest dokładnie odwrotnie, okazali oni miłosierne oblicze ludziom w potrzebie: głodnym, spragnionym, nagim i chorym. Trzeba podkreślić, że błogosławieni czynili dobro w sposób naturalny, spontaniczny, tak że nawet sami nie wiedzieli, że jest to coś wyjątkowego. Było to naturalne pragnienie ich serca, które przełożyło się na działanie.
Rozważania pochodzą z książki
Patron Dnia
Św. Zyta
dziewica, patronka służących
Św. Zyta urodziła się w biednej, ale bardzo pobożnej rodzinie chrześcijańskiej. Jej starsza siostra była cysterką, a jej wuj był pustelnikiem, którego miejscowi ludzie uważali za świętego. Św. Zyta odznaczała się dużym posłuszeństwem; każde polecenie matki traktowała jak wypełnianie woli Bożej. Mając dwanaście lat została służącą u zamożnego tkacza w Lukce, trzydzieści kilometrów od jej rodzinnej wioski Monte Sagrati. W tej rodzinie miała pozostać przez czterdzieści osiem lat. Codziennie znajdowała czas na wysłuchanie Mszy św. i odmawianie modlitw; swoje domowe obowiązki wypełniała tak skrupulatnie, iż inne służące miały jej to za złe. Z początku jej pracodawcy mieli jej za złe zbyt hojne rozdawanie chleba biednym; z czasem jednak jej dobroć i cierpliwość przekonały ich zupełnie; święta stała się zaufanym przyjacielem rodziny. Dano jej wolną rękę jeśli idzie o rozkład pracy w domu; święta podjęła się jeszcze odwiedzin u chorych i więźniów. Szybko rozeszła się w Lucke wieść o jej dobrych czynach i nadprzyrodzonych wizjach, które miała. Odwiedzali ją nawet ludzie na wysokich stanowiskach. Po śmierci w roku 1278 ogłoszono ją świętą.
jutro: św. Piotra Chanel
