Sergiusza, Teofila, Zyty, Felicji – wyślij kartkę
Luty 2024
Pn
Wt
Sr
Czw
Pt
So
Nd
Nawrócenie – przemiana serca, myślenia i życia – to wielkie wyzwanie, jakie stoi przed każdym człowiekiem. Może ono nastąpić po długim wysiłku duchowym, po walce wydanej wadom i złym skłonnościom. Ale może też być efektem wyjątkowego działania łaski, tak jak w przypadku Lewiego. To, czym się zajmował w życiu, opisane jest krótko: pobierał cło. Nie należy tego kojarzyć z pracą współczesnego celnika. Dla Izraelitów celnik, ze względu na to, że współpracował z nielubianą, obcą władzą, był zaliczany do kategorii grzeszników. Nie bez znaczenia był fakt, że celnicy nadużywali swoich kompetencji, najczęściej na niekorzyść uczciwych, lecz raczej ubogich obywateli. Lewi na zaproszenie Jezusa zostawia swój dotychczasowy świat i idzie za nim. To musiało być wyjątkowe dotknięcie łaski, po którym wszystko, co stanowiło dotychczasowe życie, traci sens, a nabiera znaczenia bycie w relacji z Jezusem. Niezmiennie zachwyca miłość Jezusa do człowieka obarczonego grzechem. Sam to wyjaśnia, że jako Lekarz przyszedł uzdrowić chorych.
Rozważania pochodzą z książki
Patron Dnia
Św. Zyta
dziewica, patronka służących
Św. Zyta urodziła się w biednej, ale bardzo pobożnej rodzinie chrześcijańskiej. Jej starsza siostra była cysterką, a jej wuj był pustelnikiem, którego miejscowi ludzie uważali za świętego. Św. Zyta odznaczała się dużym posłuszeństwem; każde polecenie matki traktowała jak wypełnianie woli Bożej. Mając dwanaście lat została służącą u zamożnego tkacza w Lukce, trzydzieści kilometrów od jej rodzinnej wioski Monte Sagrati. W tej rodzinie miała pozostać przez czterdzieści osiem lat. Codziennie znajdowała czas na wysłuchanie Mszy św. i odmawianie modlitw; swoje domowe obowiązki wypełniała tak skrupulatnie, iż inne służące miały jej to za złe. Z początku jej pracodawcy mieli jej za złe zbyt hojne rozdawanie chleba biednym; z czasem jednak jej dobroć i cierpliwość przekonały ich zupełnie; święta stała się zaufanym przyjacielem rodziny. Dano jej wolną rękę jeśli idzie o rozkład pracy w domu; święta podjęła się jeszcze odwiedzin u chorych i więźniów. Szybko rozeszła się w Lucke wieść o jej dobrych czynach i nadprzyrodzonych wizjach, które miała. Odwiedzali ją nawet ludzie na wysokich stanowiskach. Po śmierci w roku 1278 ogłoszono ją świętą.
jutro: św. Piotra Chanel
