logo
Sobota, 27 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Sergiusza, Teofila, Zyty, Felicji – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Wezwanie do nawrócenia i pokuty

Jezus bardzo surowo ocenia tych, którzy domagają się znaku tylko po, by zaspokoić swoją ciekawość albo udowodnić swoją rację. Nazywa ich pokoleniem ludzi złych. Nie otrzymają innego znaku niż ten, który widzą. W Ewangelii według św. Mateusza (12, 39-42) w znaku Jonasza chodzi o zmartwychwstanie Jezusa. W dzisiejszym tekście św. Łukasz podkreśla trochę inny aspekt. Według niego Jonasz był znakiem dla mieszkańców Niniwy, ponieważ wzywał do pokuty, wskazując, że jeśli się nie nawrócą, miasto zostanie zniszczone. Mieszkańcy miasta zrozumieli przesłanie i się nawrócili. Podobnie królowa z Południa słuchała Salomona. Jezus jest kimś więcej niż Jonasz i Salomon. Głosi wezwanie do nawrócenia i pokuty. Jego przesłanie jest jasne, czego dowodem jest fakt, że ludzie prości rozumieją Jego naukę i podziwiają jej moc. Natomiast faryzeusze i nauczyciele Pisma zamiast przyjąć Jezusowe nauczanie, próbują Go zdyskredytować i udowodnić Mu jakiś błąd. Efektem takiej postawy będzie potępienie.
Panie Jezu, modlę się o szczerość serca, o to, bym Cię słuchał uważnie i rozumiał Twoje słowa. Proszę Cię, bym w prostocie odnosił do siebie wszystko to, co wzywa mnie do nawrócenia i pokuty. Amen.
 

Rozważania pochodzą z książki
 
Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła
www.edycja.pl

Patron Dnia



Św. Zyta
 
dziewica, patronka służących

Św. Zyta urodziła się w biednej, ale bardzo pobożnej rodzinie chrześcijańskiej. Jej starsza siostra była cysterką, a jej wuj był pustelnikiem, którego miejscowi ludzie uważali za świętego. Św. Zyta odznaczała się dużym posłuszeństwem; każde polecenie matki traktowała jak wypełnianie woli Bożej. Mając dwanaście lat została służącą u zamożnego tkacza w Lukce, trzydzieści kilometrów od jej rodzinnej wioski Monte Sagrati. W tej rodzinie miała pozostać przez czterdzieści osiem lat. Codziennie znajdowała czas na wysłuchanie Mszy św. i odmawianie modlitw; swoje domowe obowiązki wypełniała tak skrupulatnie, iż inne służące miały jej to za złe. Z początku jej pracodawcy mieli jej za złe zbyt hojne rozdawanie chleba biednym; z czasem jednak jej dobroć i cierpliwość przekonały ich zupełnie; święta stała się zaufanym przyjacielem rodziny. Dano jej wolną rękę jeśli idzie o rozkład pracy w domu; święta podjęła się jeszcze odwiedzin u chorych i więźniów. Szybko rozeszła się w Lucke wieść o jej dobrych czynach i nadprzyrodzonych wizjach, które miała. Odwiedzali ją nawet ludzie na wysokich stanowiskach. Po śmierci w roku 1278 ogłoszono ją świętą.

jutro: św. Piotra Chanel

wczoraj
dziś
jutro